129. Ulubione książki i piosenka miesiąca!

Witajcie ! Dzisiaj dokończenie posta o ulubionych rzeczach miesiąca. 

1. Ulubione książki:

Na początku muszę przyznać, że lubię czytać. Najchętniej jednak książki o miłości polskich autorek takich jak np. Magdalena Witkiewicz. Czytam także literaturę zagraniczną, ale nic takiego bardzo ambitnego raczej takie lekkie powieści o miłości. 

Co mogę wam polecić: 

Ostatnio przeczytałam "Zaciszny zakątek" 

 Bardzo dobre. Na szczególną uwagę zasługują: sposób pokazania postaci, głęboki i pełen realizmu, wartkie dialogi, psychologiczny realizm. Lekko się czyta, lecz nie jest to lekkie czytadło, oj nie. Daje do myślenia. Bohaterowie nie są ideałami, choć za takich pragną uchodzić :), mogliby nawet wzbudzać u czytelnika niechęć, jednak tak się nie dzieje, bo autorka ich nie ocenia i nie rysuje w czarno-białych barwach. Zatem bardzo bardzo dobra psychologiczna powieść i chętnie sięgnę po inne książki autorki.
A to, że skojarzenie z gotowymi na wszystko owszem było, na samym początku bardzo nawet silne, to potem nie ma znaczenia. Historia broni się sama w sobie. 

Kolejną książką jest: "Świat w pastelach Ingi" 

 Pisarce udało się stworzyć bohaterkę, z którą wiele czytelniczek będzie mogło się utożsamić. Gabriela mimo, że zajęta pracą, wychowywaniem córeczki, czuje się samotna i nierozumiana. Słabo lub wcale nie protestuje przeciwko przedmiotowemu traktowaniu przez męża, jego obsesyjnej zazdrości, porywczości i raniących słów, gdy nagle on pewnego dnia posuwa się za daleko. Ma „dosyć chodzenia w masce i udawania, że wszystko jest wspaniałe”. Na swoim blogu szczerze pisze, co leży jej na sercu, a wierny czytelnik o nicku „Nikt_Ważny” ma dla niej rady, czasami dobre słowo- czy to pomoże jej coś zmienić w swoim życiu?
To powieść w głównej mierze obyczajowa- o ludziach z problemami takimi jak samotność, problem alkoholowy, niemożność porozumienia się z bliskimi, dzieci pozostawiane bez opieki. Bohaterowie starannie to ukrywają, aby świat nie poznał prawdy, ale nie zawsze im się to udaje. Można też wysnuć wniosek, że nie należy śpieszyć się z oceną drugiego człowieka, nie znając dokładnie jego przeszłości, motywacji i całej życiowej sytuacji.
Z łatwością można kibicować sympatycznej i wrażliwej Gabrieli w walce o własne szczęście, o spełnienie marzeń, o godne życie, mimo sporej przewidywalności wydarzeń. Historia może specjalnie nie zapada w pamięć, ale pani Rzepka ma na tyle dobry styl, że historię czyta się szybko i płynnie. Z chęcią przekonam się, jakie są inne jej książki. 

Na koniec dwie ulubione piosenki miesiąca :

Sarsa "Naucz mnie"  oraz Szymon Chodyniecki "Sam na sam "

 Miłych wakacji :D